Raynaud Hastalığı Akrosiyanoz
Raynaud Hastalığı Akrosiyanoz : Akrosiyanoz (vücudun uç bölümlerinin morarması) çevrel atardamarların büzüşmesinden kaynaklanan bir hastalıktır. Tüm yaşlarda ortaya çıkabilir, ama genellikle 20-45 yaş arasında görülür. Akıl hastalarında çok daha sıktır. Bu grubun yanı sıra öteki akrosiyanoz olgularında da belli bir duygusal dengesizlik sık görülür. Hastalığın ruhsal ve hormonal bozukluklardan kaynaklandığı öne sürülmüşse de, günümüze değin nedeni tam anlaşılamamıştır.Akrosiyanozun belirtileri, vücudun uç bölümlerindeki (parmak uçları, burun, dudaklar, kulak sayvanı vb) kılcal damarların ve yüzeysel toplardamarların genişlemesiyle birlikte az ya da çok sürekliliği olan bir arteriyol (küçük atardamar) büzüşmesidir.
Başlıca belirti morarmadır (siya- noz); ellerde ve daha seyrek olarak ayaklarda, morumsu zemin üstünde kırmızımsı lekeler görülür. Morarma (siya- noz) el ya da ayak bileğine doğru sona erer. Buna cilt sıcaklığının azalması, terleme, ellerde ve ayaklarda ağrılı gerginlik gibi başka yerel belirtiler de eşlik edebilir. Soğukta artan bozukluklar, etkilenen uçların ısıtılmasıyla belirgin biçimde geriler ya da yok olur. Ama oda sıcaklığında çeşitli belirtiler hafif de olsa varlığını korur; bunlar Raynaud sendromundaki gibi nöbetler halinde ortaya çıkmazlar. Her iki biçim arasındaki ayırıcı bir özellik, akrosiyanozda hiçbir zaman solukluk olmamasıdır.Siyanozlu bölgelere parmakla bastırınca soluk lekeler ortaya çıkar; parmak çekilince bunlar kaybolur ve morarma çevreden merkeze doğru geriler.Akrosiyanozun gidişi iyi huyludur. Başka etkenler (soğuk ve güçlü dezenfektanlara bağlı lezyonlar vb) devreye girmedikçe kangren oluşmaz.
Yerel lez- yonların iyileşme eğilimi azdır. Yakınmalar kış mevsiminde ve soğuk iklimlibölgelerde artar, ama yıllar geçtikçe hafifleme eğilimi gösterir.Livedo retikularisde atardamarlarda gene soğuğa bağlı olarak ortaya çıkan, ama akrosiyanozdan farklı bir hastalıktır. Bu hastalıkta ağ biçiminde, morumsu bir dizi sık çizgi ortaya çıkar; bunlar daha çok bacaklarda ve ayak sırtında (daha ender olarak önkol ve el sırtında) yerleşir. Cutis marmoratadenen en hafif biçiminde hasta soğuğa çıktığında kol ve bacaklan morumsu, ağ biçimli beneklerle kaplanır; bunlar, sıcaklık yükselince kaybolur. Daha ilerlemiş biçimlerde derinin rengindeki değişiklikler tüm soğuk mevsim boyunca sürebilir.
Ender olarak ülserleşmeler ortaya çıkar. Livedo retikulariste akrosiyanozdan farklı olarak yanma ve ülserleş- meyle ayırt edilen ağrılı deri lezyonlan gelişebilir. Ayrıca akrosiyanozda yalnızca uç bölgeler etkilenmişken, livedo retikulariste bacak ve uyluk gibi orta bölümlerde belirti görülür.Livedo retikularis hemen her zaman üretken (doğurgan) yaştaki kadınları etkiler. Bu yüzden nedenleri arasında hormonal etkenlerin de bulunabileceği düşünülmektedir. Gerek akrosiyanozda, gerek livedo retikulariste tedavi, etkilenen bölümlerin soğuktan, enfeksiyondan ve travmalardan korunmasına dayanır. Yalnızca çok ender olgularda damar genişletici ilaçlar verilmesi gerekir.